خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
السلام علیک یا اباعبدالله.
السلام علیکم یا انصار اباعبداالله
کجا رفتند آن عزیزان
کجا رفتند آن مظلومان
خواهران. برادران مقاوم و رنجدیده .صدای ناله ی رجایی کجاست.صدای جانسوز باهنر کجاست.
دیدید چگونه در فراغ بهشتی و یاراننش چگونه نالید و گریستند.
کجا رفت آن ناله های جانسوزشان.دیگر آن نغمه ها کجاست دیگر آن اشک ها کجاست.دیگر رجایی کجاست دیگر باهنر کجاست.
یاران چه غریبانه رفتند از این خانه
یاران چه غریبانه رفتند از این خانه هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه
هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه
هر سوی نظر گردم هر کوی گذر کردم
خاکستر و خون دیدم ویرانه به ویرانه
تا سر به بدن باشد این جامه کفن باشد
فریاد اباذرها ره بسته به بیگانه
ای وای که یارانم گلهای بهارانم
رفتند از این خانه رفتند غریبانه
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
یادشان جاودان هجرشان افروخت شعله بر جگر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
آن دو مسئول حقیقت نگر و مرد خدا نقش ایثارگری خوب نمودند ادا
کرده جان در ره جمهوری اسلام فدا تا رسد نهضت اسلامی ایران به ثمر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
فکرشان بود اطاعت ز فرامین فقیه خادم امت اسلامی و آیین فقیه
دو صحیح العمل و در خور تحسین فقیه زبده ی ملت و سر برکف خط رهبر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
آن شهیدان چه عجب درس شهامت دادند آب با خون شجر قسط و عدالت دادند
تا دم کشته شدن ترک نکردند سنگر چون رجایی سوخت جسم باهنر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
با امام و ولی خویش چو پیمان بستند تا فتادند به خون عهد دمی نشکستند
در حریم ابدیت به خدا پیوستند راستینی که ببستند سبک بار سفر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
آن دو سرباز رشیدی که به خون غلطیدند جامه ی عز و شرف بر تن خود پوشیدند
آن چنان در شفق سرخ زمان تابیدند خوش به مقصود رسیدند از این راه گذر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
عاشقانه سوی سرمنزل احرار شدند راهی راه شهیدان پی دیدار شدند
با بهشتی و دگر هم سفران یار شدند سوخت بال و پرشان زآتش بیداد دگر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
مرد تقوا ز عمل توشه ی عقبا اندوخت درس ایثار و فداکاری و ایمان آموخت
زآتش سنگ دلان جسم رجایی گر سوخت شعله اش راه هدف ساخت بسی روشن تر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
باهنر در ره اسلام ز جان مایه گذاشت پی انجام وظیفه دمی آرام نداشت
برگ خونین دگر بر دل تاریخ نگاشت نرود هیچ زمان یاد وی از مد نظر
چون رجایی سوخت جسم باهنر
خاک غم کن به سر چون رجایی سوخت جسم باهنر
یابن الحسن عجل علی ظهورک (یا مهدی همه)
یابن الحسن عجل علی ظهورک (یا مهدی همه)
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
شاعر: حاج حبیب الله معلمی
سیف اله محمدی از کرمانشاه