فلک امروز از چه گریانی ای زمین امروز از چه لرزانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

مگر در محراب خون غلطیده        صدوقی آن پیر نورانی

چرا امت می زند بر سر                 گو چرا رهبر دیده خونبار است

چرا روحانیت اندر سوگ                 یا چرا فیضیه عزادار است

چه رو داده اندرین عالم                 گشته افسرده قلب انسانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

چرا دشت و کوه و صحراها             با بیابانها اندر افغان است

چرا چشم چشمه ساران در           این غم و ماتم اشک ریزان است

چرا امروز جمله دریاها                             زین مصیبت گردیده طوفانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

چرا امروز چهره ی عالم                 را گرفته گرد و غبار و غم

چرا در سرتاسر ایران                    گشته است برپا پرچم ماتم

چرا هرکس را که می بینم             می کشد فریاد از پریشانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

امام جمعه کجا رفته                      از چه مانده محراب از او خالی        

نماز جمعه دیگر فردا(امروز)            گو که می خواند با چه احوالی

چرا این سنگر شده خونین             خون پاک سرباز روحانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

چرا دست این ستمکاران               هر زمانی خون خدا ریزد

چرا هر سفاک بی رحمی              بر علیه این اولیا خیزد

چه تقصیری داشته صدوقی            کاین چنین او گردیده قربانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

علی گونه با لب روزه                    کشته اندر راه خدا گشتی

چون دلاور سنگر محراب                 تو شهید از این اشقیا گشتی

چو در این ماه صیام و خون              خود بخون پاکت تو غلطانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

تو در خط سرخ ثارالله                     مرگ خونینت را رضا بودی

که حاضر و همدوش جندالله            جلوه بخش اندر جبهه ها بودی

هم اکنون نزد بهشتی در               جمع یاران او تو مهمانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

حسین گونه در نماز جمعه             به هنگام ظهر عاشورا

تو بنمودی سجده ی خونین            ای شهید اندر محضر یکتا

حبیب پیر زمانی تو                       همدم سالار شهیدانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

مگر رفته از کف اسلام                             عاشق صادق عالمی دانا

درخشنده اختری تابان                            یا فقیهی نستوه و باتقوا

مگر امروز گشته است خاموش        مشعل نور علم قرآنی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

صدوقی مرد خدا امروز                             در ره ایمان جان نثاری کرد

درخت این انقلاب از نو                             او ز خون پاک آبیاری کرد

سوی حق با چهره ی خونین           شد رواتنه با عشق و عرفانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

خداوندا حق قرآنت                        حق خون پاک شهیدانت

عطا کن بر رهبر امت                     طول عمر از الطاف و احسانت

معلمی را مبرا کن                        از ریا و امیال نفسانی

فلک امروز از چه گریانی             ای زمین امروز از چه لرزانی

علی جان علی علی                    ولی خدا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

مکه و منا علی                            زمزم و صفا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

کشته ی نماز دین                        ز تیغ جفا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

مظهر تجلی                                ذات کبریا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

که داد از سجود خون                    چهره را صفا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

چو اندر نماز صبح                          سرش شد دوتا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

برآمد زآسمان                              ز قتلش ندا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

محشری به کوفه شد                    ز مرگش بپا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

حسن می زند به سر                    از این ماجرا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

حسین می کشد ز دل                  بانگ وا ابا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

به زینب خبر دهید                        که گشته فدا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

زلزله ز مرگ او                             به عرش علا علی

علی جان علی علی                  ولی خدا علی

وای علی کشته شد

به خونش آغشته شد

به سر زن معلمی

بگو با نوا علی

وفا علی صفا علی

شاعر: حاج حبیب الله معلمی