ابوعمار حسین زاده :: نوحه های حاج صادق آهنگران

تصویری از حاج صادق آهنگران در جنگ

۰ نظر

۱

۰ ۰۳ شهریور ۹۷ ، ۱۰:۴۵

ابوعمار حسین زاده

دعای عرفه

۰ نظر

۲

۰ ۲۹ مرداد ۹۷ ، ۱۰:۵۶

ابوعمار حسین زاده

جواب یک مادر شهید به مأمور سرشماری

مامور سرشماری : سلام . مادر جان میشه لطفا بیای دم در ؟ سلام پسرم .. بفرما ؟ از سر شماری مزاحمت میشم .
مادر تو این خونه چند نفرید ؟ اگه میشه برو شناسنامه هاتونو بیار بنویسمشون .. .
مادر لای در رو بیشتر باز کرد و با سر گردنش سر و ته کوچه رو یه نگاهی انداخت ... چشماش پر شد اشک و گفت : پسرم قربونت برم میشه ما رو فردا بنویسی ؟ مادر چرا ؟ مگه فردا میخواید بیشتر بشید ؟!! برو لطفا شناسنامتو بیار وقت ندارم .
آخه پسرم 31 سال پیش رفته جبهه هنوز برنگشته شاید فردا برگرده ... بشیم دو نفر .
سر شمار سری انداخت پایین و رفت .

مغازه دار میگفت الان 29 ساله هر وقت از خونه میره بیرون کلید خونش رو میده به من و میگه : آقا مرتضی اگه پسرم اومد کلید رو بده بهش بره تو ... چایی هم تو سماور حاضره ... آخه خستس باید استراحت کنه ...

۰ نظر

۱

۰ ۲۵ شهریور ۹۴ ، ۱۰:۵۶

ابوعمار حسین زاده

خر برفت و خر برفت و خر برفت و دیگر هیچ

خر برفت و خر برفت و خر برفت. و دیگر هیچ

فروختن صوفیان بهیمه ی مسافر را جهت سماع

روزی بود و روزگاری در زمانهای پیش یک صوفی سوار بر خرش به خانقاه رسید و از راهی دراز آمده و خسته بود و تصمیم گرفت که شب را در آن جا بگذراند پس خرش را به اصطبل برد و سپرد به دست مردی که مسئول نگهداری از مرکبها بود و به او سفارش کرد که مواظب خرش باشد.

خود به درون خانقاه رفت و به صوفیان دیگر که در رقص و سماع بودند پیوست او همانطور که با صوفیان دیگر به پایکوبی مشغول بود مردی که ضرب می زد و آواز می خواند آهنگ ضرب را عوض کرد و شعری تازه خواند که می گفت

خر برفت و خر برفت و خر برفت.

آن مرد تا این شعر را بخواند صوفیان و از جمله آن مرد صوفی شور و حال دیگر یافتند و دسته جمعی خواندند خر برفت و خر برفت و خر برفت و تا صبح پایکوبی کردند و خر برفت را خواندند تا اینکه مراسم به پایان آمد.

همه یک یک خداحافظی کردند و خانقاه را ترک گفتند به جز صوفی داستان ما و او وسایلش را برداشت تا به اصطبل برود و بار خرش کند و راه بیفتد و برود. از مردی که مواظب مرکبها بود سراغ خرش را گرفت اما او با تاسف گفت خر برفت و خر برفت و خر برفت.

صوفی با تعجب پرسید منظورت چیست؟ گفت : دیشب جنگی درگرفت، جمعی از صوفیان پایکوبان به من حمله کردند و مرا کتک زدند و خر را گرفتند و بردند و فروختند و آنچه می خورید و می نوشید از پول همان خر بود و من به تنهایی نتوانستم جلوی آنها را بگیرم. صوفی با عصبانیت گفت تو دروغ می گویی اگر آنها ترا کتک زدند چرا داد و فریاد نکردی و به من خبر ندادی؟ پیداست خود تو با آنان همدست بوده ای مرد گفت من بارها و بارها آمدم که به تو خبر بدهم و خبر هم دادم که ای مرد صوفیان می خواهند خرت را ببرند ولی تو با ذوقت از دیگران می خواندی خر برفت و خر برفت و خر برفت و من با خود گفتم لابد خودت اجازه داده ای که خرت را ببرند و بفروشند. صوفی با ناراحتی سرش را به زیر افکند و گفت آری وقتی صوفیان این شعر را می خواندند من بسیار خوشم آمد و این بود که من هم با آنها می خواندم

آری صوفی با تقلید کورکورانه از آن صوفیان که قصد فریب او را داشتند گول خورد و خرش را از کف داد.

مر مرا تقلیدشان بر باد داد که دو صد لعنت بر آن تقلید باد

حالا حکایت آقایان به اصطلاح هسته ای (بخوانید بسته ای) هم دست کمی از آن مرد صوفی ندارد.

چرا که تمامی دستاوردهای هسته ای ما را که چهار شهید در راهش داده ایم به هدر داده اند.

آن وقت خوشحالی می کنند که بله توافق کردیم.

توافق بر سر چی :

توافق بر سر اینکه اورانیوم کمتر از 4درصد غنی کنیم؟

توافق بر سر اینکه از مراکز هسته ای مان به بهانه های واهی و سرزده بازرسی کنند؟

کمترین ضربه ای که از این مذاکرات خوردیم (گذشته از اثرات چه خوب و چه بد) این است که آقایان با دشمنانمان که همانا شیطان بزرگ (به فرموده ی امام راحل) است خندیدند و رقصیدند و ..... ولی همین آقایان در داخل چنان اخمی به خودی ها کردند که انگار ارث پدر می خواهند از دست بدهند.

آیا مگر ممکن است که اوباما که گفت: اگر می‌توانستم تک‌تک پیچ و مهره‌های برنامه هسته‌ای ایران را حذف می‌کردم از عقیده و نظرش بگذرد؟

در پایان باید گفت: تفسیری که بعضی از آقایان از مذاکرات و توافق آن دارند چون به نفع خودشان است البته باید بر این موضوع جولان دهند و خوششان بیاید

خود گویی و خود خندی عجب مرد هنرمندی

۰ نظر

۰

۰ ۲۴ تیر ۹۴ ، ۱۲:۱۰

ابوعمار حسین زاده

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

شوری در مناجاتش با خداوند مهربان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

قطب عالم امکان مهر تابان اسمان دین فرق فاتح خیبر گشته منشق از تیغ زهرآگین

روی عالم آرایش با محاسن از خون سر رنگین مولا دیده ی حق بین با توجه بر آسمان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

گریان باغبان دین دیده چون آفت گلشن ایمان سرخ از خون حق گشته ساحت محراب سنگر قرآن

بندد چشم از این دنیا یار مظلومان اسوه ی انسان فرزند حرم مجروح ناله ها از جور زمان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

امشب مسجد کوفه غرق در ماتم بی علی مانده گردون جامه ی نیلی بر تن هستی جمله پوشانده

گرد حسرت و اندوه زین مصیبت بر عالم افشانده آه و ناله و افغان هم مکان و هم لا مکان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

دیگر صوت یا الله گشته خاموش از سمت نخلستان محروم کوفه گشته از آن مناجات و حالت عرفان

مولا خفته در بستر طالب دیدار عاشق جانان شوق دیدار و قرب معشوق انس و جان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

باب علم احمد را دست بی رحمی از ستم بسته فرق حامی دین را دشمن قرآن مبین خسته

مرآت الهی را سنگ بیداد و کینه بشکسته عزم دیده بستن از این جهان میر کاروان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

گرد بستر بابا اشک غم ریزند زینبین امشب سوزد قلب عالم آه حسن افغان حسین امشب

افسوس می شود خاموش طالع شمع عالمین امشب مرغ حق مگر شوق پر کشیدن زین آشیان دارد

ای وای مرتضی امشب قصد رفتن از این جهان دارد

شاعر:حاج حبیب الله معلمی

۰ نظر

۰

۰ ۱۶ تیر ۹۴ ، ۱۴:۱۸

ابوعمار حسین زاده

رسد از عرش برین صوت جلی شب نور و شب قدر و شب حق مظهر حق شده بر حق ملحق

رسد از عرش برین صوت جلی

شب نور و شب قدر و شب حق مظهر حق شده بر حق ملحق

علی از دار جهان راحت شد فارغ از رنج و غم و محنت شد

یا زهرا

نیست در کوفه مناجات علی گشته خاموش مناجات علی

شهر کوفه شده یکسر خاموش می رسد ناله ی زینب بر گوش

خانه ی فاطمه بیت الحزن است خون دل پاک حسین و حسن است

از غم ناطق قرآن مجید خم شده قامت عباس رشید

به خدا بر همه کس معلوم است رهبر شیعه علی مظلوم است مظلوم است

زیر گنبد عرش اعلی کیست مظلومتر از شیر خدا

کی سزاوار بود بنشیند آنچنان منظره ای را بیند

در برش همسر او را بزنند لطمه بر صورت زهرا بزنند.

مظلوم علی.مظلوم علی.مظلوم.علی.امشب شام غریبان علیست.عزیزان یتیمان کوفه در کوچه ها سرگردان امشب می گردند.

دیگر صدای پای علی به گوش یتیمان در خرابه ها نمی رسد.دیگر صدای مناجات علی از نخلستان کوفه به گوش نمی رسد. امشب حسن و حسین.ام کلثوم و زینب یتیم شدند.زانوی غم در بغل گرفتند.امشب چراغ عمر مولا خاموش شده.یک طرف حسین ناله می کند.یک طرف حسین می گرید.

زینب این دختر زجر کشیده چه جانسوز اشک می ریزد در فراغ بابا.امشب از خانه ی گلی علی ناله ی یتیمان علی به گوش می رسد.

ای مردم علی از دردها و رنجها راحت شد.هنوز صدای جانسوز علی می پیچد.مردم من از شما وفا ندیدم.مردم من سالها خانه نشین شدم. روبروی من به صورت همسرم زهرا سیلی زدید.از شما وفا ندیدم.

من از زندگی سیر شده بودم.راحت شدم.امشب علی خوش آرمیده است.ولی یتیمان کوفه امشب خواب به چشمان این یتیمان نمیاد. ای یتیمان ،تنها شما یتیم نشدید، بلکه حسین و حسن،ام کلثوم و زینب یتیم شدند.علی جان، نیستی در خاه گلیت ببینی حسین و زینب چه جانسوز گریه می کنند.نبودی در کربلا هم ببینی حسین و زینب رو.نبودی خون از سر و روی حسینت پاک کنی.نبودی جلوی شمشیرهای دشمن رو بگیری بر بدن مبارک فرزندت حسین ضربه وارد نکنند.نبودی جلوی تازیانه ها را بگیری که بر بدن مبارک زینب دشمن وارد نکند.مظلوم علی.مظلوم علی.مظلوم علی.

۰ نظر

۰

۰ ۱۶ تیر ۹۴ ، ۱۳:۴۸

ابوعمار حسین زاده