بابا سرت را کی از تن بریده قربان این نعش در خون تپیده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
از جمله اعضایت خون می زند جوش با خاک و خون گشته جسمت کفن پوش
گویا مرا کردی بابا فراموش از داغ هجرانت رنگم پریده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
ای نوگل زهرا مهر مدینه آغوش خود بگشا آمد سکینه
بابا سرم بگذار بر روی سینه تا شویم این خونها با آب دیده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
ای مهربان بابا جانم فدایت خواهم زنم بوسه بر دست و پایت
یک لحظه درد دل گویم برایت خار یتیمی بر قلبم خلیده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
بود آرزو بوسم گلبرگ رویت باشم گلاب اشک بر روی و مویت
چون سر نداری من بوسم گلویت ای سر جدای در خون آرمیده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
کرده شهیدت کی با کام عطشان صد پاره جسمت ای سالار خوبان
عریان بدن در این صحرای سوزان کی مظهر حق را در خون کشیده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
جان را فدا کردی در راه یکتا دین خدا را با خون کردی احیا
درس فداکاری دادی به دنیا ای دعوت حق را با جان خریده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
در یاری از اسلام بنمودی ایثار شد نخل ایمان از خون تو پربار
معلمی بهرت باشد عزادار با چشم خون بار و قدی خمیده
خار یتیمی بر قلبم خلیده
شاعر: حاج حبیب الله معلمی
